Metamateriały elektromagnetyczne (EM) to syntetyczne struktury o specjalnych właściwościach elektromagnetycznych, takich jak ujemna wartość współczynnika załamania światła – postulowana przez Veselago [1]. Stały się aktywnym obszarem badawczym, ponieważ wykazują niezwykłe reakcje EM nieosiągalne dla materiałów naturalnych. Niektóre atrakcyjne przykłady zastosowań to supersoczewkowanie, maskowanie, sztuczne przewodnictwo magnetyczne i bardziej ogólnie projektowanie materiałów do transformacji współrzędnych [2,3]. Jednym ze sposobów realizacji takich funkcjonalności są okresowe lub półokresowe układy struktur rezonansowych, takie jak rezonatory z rozszczepionym pierścieniem (SRR) [4]. Drugim sposobem realizacji takich funkcjonalności była pełna trójwymiarowa struktura dielektryczna oparta na okresowej komórce elementarnej 3D [].
Aby zrealizować modelowanie tych struktur, zastosowano model oparty na obwodach (rozproszonych) i pełny model symulacji EM.
