Prace badawcze w zakresie projektowania anten, które są prowadzone w Instytucie Elektroniki, związane są z rozwojem nowoczesnych systemów łączności bezprzewodowej. Należą do nich systemów przeznaczonych do pracy w pobliżu ciała człowieka. Wymagają one opracowywania nowych konstrukcji anten, oraz doskonalenia narzędzi umożliwiających ich projektowanie. Kolejnym bodźcem do rozwoju tego kierunku badawczego jest rozwój technologii materiałowych umożliwiających wykonanie anten, jak np. technologia tekstylnych materiałów przewodzących.

Liczba osób niewidomych i słabowidzących na świecie jest estymowana na 314 milionów (z czego 45 milionów to osoby niewidome). Według raportów Unii Europejskiej na każde 1000 Europejczyków 4 osoby to niewidomi lub słabowidzący. Utrata wzroku to najpoważniejsza niepełnosprawność sensoryczna, która pozbawia człowieka ok. 90% informacji sensorycznej. Pomimo wieloletnich wysiłków badawczych nad elektronicznymi systemami wspomagania osób niewidomych w samodzielnym poruszaniu nadal nie opracowano rozwiązań, które spotkałyby się z powszechną akceptacja tej osób z niepełnosprawnością wzrokową. Biała laski (bez zamontowanej elektroniki) nadal pozostaje podstawową pomocą nawigacyjną niewidomego [1].

Jedną z głównych barier napotykanych przez osoby niewidome jest dostęp do informacji graficznych, w tym zdjęć, map, rysunków i obrazków. Istnieje potrzeba opracowania skutecznych metod przetwarzania informacji wzrokowej na sygnały sensoryczne dostępne dla osób niewidomych. Niniejsza praca koncentruje się na poszerzaniu i zdobywaniu nowej wiedzy w zakresie prezentacji scen wizualnych dla osób niewidomych za pomocą zmysłów dotyku i słuchu. Hipoteza badawcza jest następująca: możliwe jest opracowanie wzorców dźwiękowych sterowanych dotykiem, pozwalających niewidomemu użytkownikowi na prawidłową interpretację obrazu wyświetlanego na ekranie dotykowym.

Nawet najlepsze elektroniczne systemy wspomagające osoby niewidome w samodzielnym, poruszaniu się nie są w stanie zapewnić pomocy, jaką może zaoferować inna osoba. Współczesne telefony komórkowe są wyposażone w bardzo wydajne procesory oraz, niejednokrotnie, w bardzo dobrej jakości kamery cyfrowe. Niemal każdy smartfon jest wyposażony w zestaw czujników umożliwiających wykrycie ruchu telefonu, jego lokalizację GPS oraz orientację względem stron świata. Dane zarejestrowane przez telefon można wykorzystać jako dodatkową informację potrzebną do uzyskania wsparcia przez osobę niewidomą od zdalnego asystenta wyposażonego w odpowiedni terminal. 

Interfejsy mózg-komputer (BCI, ang. Brain-Computer Interfaces) to urządzenia, które rejestrują sygnały aktywności mózgu, analizują je i ‘tłumaczą’ na polecenia przekazywane do urządzeń wyjściowych. W ten sposób systemy BCI są niezależne od tradycyjnych dróg komunikacji które ma do dyspozycji ludzki mózg (z wykorzystaniem nerwów i mięśni obwodowych). Ze względu na tę unikalną cechę urządzenia tego typu mogą w przyszłości umożliwić osobom niepełnosprawnym, w tym całkowicie sparaliżowanym, korzystanie z komputera i innego sprzętu technicznego na równi z innymi użytkownikami.

W dobie społeczeństwa informacyjnego komputer stał się nieodzownym narzędziem osobistym wykorzystywanym w każdej właściwie dziedzinie życia. Aby technologie informatyczne i komunikacyjne (ICT) były dostępne dla wszystkich potencjalnych użytkowników, bez względu na ich wiek, poziom sprawności czy rodzaj wykorzystywanego sprzętu, konieczne jest odpowiednie zaprojektowanie tych narzędzi. Zasady projektowania obejmują wytyczne dla projektowania uniwersalnego technologii informatycznych i komunikacyjnych oraz zalecenia opisane w trzech dokumentach przygotowanych przez organizację W3C (World Wide Web Consortium): wytyczne dotyczące dostępności narzędzi autorskich (ATAG), treści internetowych (WCAG) oraz narzędzi do przeglądania treści internetowych (UAAG).

Kolejna bardzo ciekawa praca naukowa pracowników Instytutu

Rozpoznawanie obrazów medycznych wymaga uwzględnienia wielu czynników odpowiedzialnych za ich powstawanie. Wiedza ta jest niezbędna, ponieważ jasność i kontrast obrazu zależą zarówno od stanu zdiagnozowanego narządu, parametrów obrazowania, jak i interakcji między tkanką a sygnałami zewnętrznymi, takimi jak m.in. Sygnał wzbudzenia RF. Ponadto w przypadku dynamicznych sekwencji obrazowania, takich jak obrazowanie perfuzji, oceniana jest zmienność sygnału w czasie. Zmienność ta zależy od istotnych klinicznie parametrów opisujących przebieg procesów biofizycznych w skali tkanki, narządu i ciała.

Głos jest podstawowym sposobem komunikacji międzyludzkiej i ma szczególne znaczenie w takich zawodach jak nauczyciel, dziennikarz czy pracownik centrum konferencyjnego. Wczesna diagnostyka zawodowych zaburzeń głosu staje się jednym z priorytetów zdrowia. Obecnie standardy europejskie podkreślają konieczność kompleksowej oceny zaburzeń głosu, dokonywanej podczas badania laryngologicznego lub foniatrycznego. W ostatnich latach rozwinęły się techniki rejestracji obrazów laryngoskopowych w tym sekwencji obrazów drgań fonacyjnych fałdów głosowych. Rozwijane są również skuteczne metody komputerowej analizy takich obrazów. Techniki te przyczyniają się do obiektywizacji diagnostyki foniatrycznej.

Trywializując, człowiek jest tym co zje i wypije. Sposób odżywiania ma bezpośredni wpływ na nasze samopoczucie, sprawność fizyczną, zdrowie i jakość życia. Ten fakt jest oczywistą motywacją do podjęcia prac nad analizą jakości żywności. W przypadku naszych prac taką analizę prowadzimy metodami wizji komputerowej i analizy obrazów cyfrowych.